BAS(SIE) VAN TOOR

Bastiaan van Toor geboren in Maassluis op 17 september 1935.

Omdat hij niet groot was noemde iedereen hem Bassie.

Bas wilde altijd al artiest worden maar pa en moe dachten daar anders over en lieten hem testen om te zien voor welk beroep hij geschikt was. De vrouw die de test afnam liet hem 5 vellen papier zien met allemaal balletjes en getallen en vroeg hem daarna om enkele houten blokje in elkaar te zetten. Na vijf minuten zei zij met een stralend gezicht; ‘Jij bent maar voor één ding geschikt en dat is timmerman!'
Bassie, op zijn veertienjarige leeftijd ook al niet op zijn mondje gevallen, vroeg heel beleefd aan de vrouw; ‘ Bent u uit de poppenkast gevallen of hebben ze u er uit gegooid?' en liep schaterlachend de deur uit nageschreeuwd door de vrouw met woorden die ze beslist niet op de universiteit geleerd had.

Bas 1,5 jaar

Bas 7 jaar

Schoolfoto Bas 7 jaar

Toen Bas 12 jaar was moest hij gaan werken om mee te helpen het arbeidersgezin te onderhouden en ging hij noodgedwongen van school met als bagage 5 jaar lagere school. Zijn eerste baantje was als afhoudertje op een haringlogger. Daar maakte hij welgeteld één reis mee en daarna nooooooit meer. Maar Bas moest werken en dat werd achtereenvolgens; de touwfabriek, de snoepjesfabriek, de koekjesfabriek, haring inblikken, steigers bouwen, de steenfabriek, de fietsenfabriek, bonen,- en tomatenplukker in de tuinbouw, werken in de haven als balensjouwer en het opruimen van scheepsruimen waarbij Bas niet gecharmeerd was van schepen met ongebluste kalk want als hij na het werk zijn masker afdeed trok hij het vel van zowat zijn halve gezicht mee. Bas maakte iedere baas twee keer gelukkig; als hij begon te werken en als hij ontslag nam maar meestal werd hij ontslagen omdat, door de geintjes die hij uithaalde, het werkproces dusdanig werd beïnvloed dat er wel gelachen werd maar niets geproduceerd.

Bas, 14 jaar, als picolo in de operette ' Het witte paard'

Op tienjarige leeftijd had hij van zijn moeder een mondharmonica gekregen en zodoende was hij op 14 jarige leeftijd een graag geziene gast op bruiloften en partijen want hij had intussen ook nog gitaar leren spelen en wierp zich op de conference en sketches spelen. Bas vond het allemaal prachtig. Het beroemde ‘Hotcha Trio' opende een mondharmonicaschool in Vlaardingen en Bas besloot daar de fijne kneepjes van het chromatisch mondharmonica spelen te leren. Hij vormde met twee medeleerlingen een trio; ‘De Harmonica Rascals' en zij traden daar veel mee op bij sport,- en bedrijfsfeesten. Ze speelden er zelfs mee voor de radio, in die tijd, we spreken van 1950, was dat natuurlijk iets geweldigs.

Bas (links), 16 jaar, in een dubbelconference onder de artiestennaam Bobbel & Bobbel!

De conferences liepen menigmaal de soep in omdat hij er door gebrek aan ervaring van alles uitgooide met als hoogtepunt dat hij op de bruiloft van een streng gereformeerd echtpaar uitriep: ‘En nu gaan we dansen en lol maken!' Waarop de vader van de bruid riep: ‘Dat heeft geen toestemming van de Heer. Gooi die vent eruit!'. En zonder gitaar en zonder geld stond Bas na één minuut op straat. De gitaar kon hij, na vijf minuten, nog net opvangen toen hij door een geopende deur naar buiten werd gegooid.
Bas dacht; ‘Ik ga het anders aanpakken' en ging optreden voor bejaarden en zieken.
Dit had als voordeel dat de bejaarden in een rolstoel zaten en de zieken op bed lagen en hem niets voor zijn kop konden gooien.
Bas greep iedere kans aan om op te treden ook bij de plaatselijke toneelvereniging en hij trad als conferencier overal op waar ze hem wilden hebben. Op feesten en partijen maar ook tijdens busreisjes en ook eens een keertje in de gevangenis maar alle gevangen waren het erover eens; ‘Zo'n straf hadden ze niet verdiend.'

Bas, 17 jaar,
als conferencier

1953, Bas was 18 jaar geworden en hij was ook al enige tijd lid van de Vlaardingse gymnastiekvereniging 'Hollandia'. Af en toe gaven zij opvoeringen onder de naam de Wega's en natuurlijk moest er flink getraind worden en bij voorkeur in het zwembad onder bewonderende blikken van de plaatselijke schonen. Ook acrobatiek had Bas geen moeite mee.

Bas met de Wega's

Bas had inmiddels bijna honderd baantjes gehad toen het noodlot toesloeg. Er kwam een circus in de stad! Bas hielp mee opbouwen en was toen verkocht. Moeder kreeg een appelflauwte en pa sprak enige onparlementaire woorden toen Bas zei; ‘Pa, moe, ik ga met het circus mee!' Pa zei nog; ‘De meester op school krijgt wel gelijk, je groeit op voor galg en rad nu je met dat paardenspul meegaat.' Bas zei ter vergoelijking; ‘Wie weet word ik wel heel erg beroemd, pa.' (dat Bas een vooruit zeggende geest had is nu wel gebleken maar dan spreken we wel 50 jaar later) In het circus was het hard werken geblazen. Bas trainde met Italiaanse acrobaten en zij traden in het circus op als Trio Vignali.

Bas, 20 jaar, als lid van het acrobatentrio Vignali

Maar ja, artiesten genoeg, werkers moeten ze hebben, stallen uitmesten, paarden poetsen, palen sjouwen, vrachtauto's rijden (zonder rijbewijs) maar Bas hield het voor gezien toen de directeur hem bij zich riep en vroeg; ‘Wil jij graag een groot en een schoon werk verrichtten?' en Bas zei; ‘Ja meneer.' ‘Fijn knul' zei de directeur ‘meld je dan maar bij de stalmeester want er moeten nog drie olifanten gewassen worden.' Een kwartier later zat hij, na eerst zijn saxofoon verkocht te hebben om het reisgeld te kunnen betalen in de bus op weg naar huis.

Het was inmiddels 1955 en thuis gekomen haalde hij zijn jongere broer Aad, die was toen 13 jaar, over om samen met hem een acrobatennummer te beginnen omdat hij nu in het circus de kunst afgekeken en geleerd had om op zijn handen te staan. Samen met zijn broertje begon hij te trainen. De één na de andere salto mislukte en bij menig handstand sloegen ze over de kop. Geld om een sportzaal te huren was er niet, dus trainden ze thuis in de keuken en na een paar maanden waren er nog maar weinig deuren en kastjes heel want er ging heel wat verkeerd. Maar in die keuken stonden ook oude keukenstoelen en daarop leerden zij hun eerste handstand maken en door die stoelen kregen ze het idee om een acrobatennummer te gaan maken met 3 stoelen.

Bas 20 jaar en Aad 13 jaar trainen met de keukenstoelen

Een klein jaar later gaven ze hun eerste optreden in een zaaltje 'Cafe de Oude markt' in Vlaardingen en na dat optreden wisten ze het zeker, ze wilden als acrobaten hun brood verdienen en ze vroegen de oud acrobaat, Ferry Assendorf, of hij ze de fijne kneepjes van het vak wilde leren. Na twee jaar hard trainen was het zo ver, ze hadden een leuk acrobatennummer en traden veel op voor verenigingen en wonnen zelfs bij het AVRO-programma ‘De oprechte amateur' de prijs voor het beste kijknummer.

Clown zijn zat er al vroeg in bij Bas

Ferry Assendorf van de Nelsons

Bas en Aad met dezelfde keukenstoel maar nu wit geverfd

Bas werkte, hoewel hij zelf nooit dronk, nog steeds bij een drankenhandel en dat was tevens de enige werkgever waar Bas nu nog met plezier aan terug denkt. Maar hij nam toch in 1959 toen hij 24 jaar was ontslag en ging samen met Aad met een reizend kermistheater mee. Daar maakten ze soms 10 optredens per dag en deden daardoor veel ervaring op. Zo stond Bas op een stalen mast van 22 meter hoog waar hij elke avond een aantal keren in klom om halsbrekende toeren uit te halen en publiek te trekken voor het kermistheater 'Theater Oriental' waar zij als acrobaten in optraden.

Bas trekt publiek voor het theater op een stalen mast van 22 meter hoog

Na twee jaar hard werken in het kermistheater hadden ze twee goede nummers. Een komisch acrobatennummer, ‘The Melton Brothers' en een stoelen balansnummer ‘The Crocksons' waarin de kleinere Bas als onderman optrad.

The Melton Brothers

The Crocksons

Het was tijdens een van deze kermisoptredens, 13 juli 1960 om precies te zijn, dat Bas de liefde van zijn leven leerde kennen. Bas verkocht foto's van hun optreden na afloop. De artiesten waren niet verzekerd en konden ook niet verzekerd worden vanwege het gevaarlijke werk dat zij deden en mochten daarom van de directie foto's van zichzelf verkopen. Het publiek mocht geven wat zij wilde maar tenminste een kwartje. Toen een schone jonge dame een foto wilde kopen en een gulden gaf was Bas meteen weg met een hele gulden. Deze juffrouw, ook niet op haar mondje gevallen, ging achter hem aan, tikte hem op de schouder en vroeg; ' Meneer, mag ik van u drie kwartjes terug?' waarop Bas zei; ' Ja natuurlijk, jonge dame'. Hij gaf drie kwartjes terug, keek in haar mooie groene ogen en was verkocht. Daags daarop, na het optreden zocht Bas de hele kermis af op zoek naar het meisje van zijn dromen, Coby. Hij vond haar, heeft haar nooit meer laten gaan en samen hebben zij inmiddels drie dochters, een kleindochter en een kleinzoon.

Na de kermis ging het snel met de broertjes, ze werden gevraagd voor allerlei voorstellingen en shows in Nederland en al heel snel kwamen er ook aanbiedingen uit het buitenland. Die waren zo interessant dat ze in 1965 besloten minstens twee jaar in het buitenland op te gaan treden, maar die twee jaar werden in totaal 10 jaar. Tijdens een van de romantische onderonsjes in hun verkeringstijd heeft Bas zijn Coby ooit eens toegefluisterd; ' Ik zal je op handen dragen.' En dat maakte hij ook letterlijk waar want intussen waren de vrouwen ook aan het trainen geslagen en traden zij op met The Four Crocksons.

Bas en Coby Crockson

Als The Crocksons werkten ze in alle landen van Europa en ook in Zuid-Amerika. Hoewel ze 's avonds en 's nachts in theaters en nachtclubs werkten bleef Bas zijn mondharmonica trouw en als hij klaar was met zijn act was hij altijd bij het orkest te vinden om nog even met zijn smoelschaaf mee te toeteren.

In 1975 keerden ze terug naar Nederland. Ze waren toen allebei nog sterk en lenig en stonden met hun acrobatennummer nog steeds aan de top. Maar acrobatiek is net als voetbal ook topsport en ze wisten dat ze niet eeuwig acrobaat konden blijven. Ze wilden nog 5 jaar doorgaan om in 1980 te stoppen, dan waren ze precies 25 jaar acrobaten geweest. En dat konden Bas en Aad doen omdat zij inmiddels in Spanje waren begonnen met een kinderprogramma en dat was in Nederland inmiddels razend populair geworden als Bassie en Adriaan.

Bassie & Adriaan

Bassie en Coby Crockson een van de laatste keren samen op toneel (in de piste) in het Circus Bassie & Adriaan

Bassie en Adriaan is niet uit de lucht komen vallen. Al vanaf 1962 schreven Bas en Aad teksten of verzonnen grappen voor andere artiesten. In 1964 vroeg Rudi Carrel of ze een clowns act wilde schrijven voor Pipo de Clown, die in zijn circusshow zou optreden. Pipo de Clown, gespeeld door Cor Witsche, was een razend populaire t.v.-clown, maar hij had geen clowns act. Ze schreven een act voor Pipo, maar in die act schreven ze ook nog twee andere clowns. Rudi Carrel stelde voor dat Bas en Aad die twee clowns zouden spelen. Omdat ze dachten dat het clowns optreden eenmalig zou zijn, namen ze niet de moeite om een andere naam te verzinnen en ze werkten toen onder hun eigen namen, Bassie en Adriaan. Na het Rudi Carrel circus maakten ze een tournee voor het personeel van de Nederlandse spoorwegen ter gelegenheid van het 125-jarige bestaan samen met o.a. Willeke Alberti en Fred Kaps. In die show maakten alle artiesten, buiten hun eigen nummer, ook nog een ander nummer en Bas en Aad maakten een korte clowns act waarbij Bas ook op de mondharmonica speelde. Ze werden ook veel gevraagd voor kinderprogramma's en maakten dan als derde nummer een clowns act. Ook in het buitenland traden ze op voor kinderen. In de Spaanse toeristenstad Benidorm werkten ze zes maanden in een grote nachtclub ‘Granada'. Daar merkten ze dat er in de zomer veel Nederlandse kinderen waren en kregen ze het idee, om samen met een Spaans ballet een show voor Nederlandse kinderen te maken.
Het werd zo'n succes dat ze ook een show in het Duits voor Duitse kinderen toevoegden, in het Engels voor Engelse kinderen en ook nog voor Spaanse kinderen in, natuurlijk, Spaans. Bas was begonnen met liedjes schrijven en de eerste hit was ‘Ik heb niets gezien' van Sjakie Schram, maar samen schreven ze ook liedjes voor Conny Vink, het Cocktail trio, André van Duin en Frans Vrolijk.

Bassie en Adriaan, zoals we die nu kennen van de tv kreeg vaste vorm eind 1975 toen ze een oude bekende Joop van den En de weer ontmoetten. Bas en Aad vertelden wat ze met hun kinderprogramma van plan waren en Joop zag het meteen zitten. Hij nam contact op met de TROS en toen ging het snel. Een jaar later waren de eerst opnames en in 1976/77 was de serie ‘Bassie en Adriaan en de Plaaggeest' op t.v. te zien. Het werd een succes en er werd direct gewerkt aan de volgende serie, ‘Het geheim van de sleutel' (1978). Hierna volgden nog acht t.v.-serie's en vele z.g. shorty's en liedjesprogramma's die nu nog steeds elke avond bij de Nickelodeon te zien zijn. Voor meer info over ' Bassie & Adriaan zie' www.bassie-adriaan.nl

In 1996 deed Bas iets nieuws. Bas was al die tijd door blijven spelen op de mondharmonica en maakte op speciaal verzoek van zijn vrouw en kinderen een cd met serieuze en romantische melodieën. Eerst had Bas nog tegengesputterd en tegen zijn vrouw gezegd; ‘Wie zit er nou op een mondharmonica-cd van Bas van Toor te wachten?' maar hij ging overstag toen zij antwoorde; 'Nou Ik!' Samen met producer Hans Gouweloos van Dureco nam hij de uitdaging aan en werkte met veel plezier en enthousiasme, tot dikwijls diep in de nacht, aan het repertoire voor zijn aller eerste cd. In 2000 maakte Bas zijn tweede cd met kerstliedjes en inmiddels, 2004, ligt Bas zijn derde mondharmonica-cd Bas van Toor speelt mondharmonica ‘Alleen voor jou' in de winkels.

Het mag duidelijk zijn dat Bas zijn voorkeur uitgaat naar easy listening, jazz, blues, swing en Sinatra stijl. Hij vertolkt met veel gevoel nummers als; Killing me softly, I know him so well alsmede het repertoire van Sinatra waarbij het nummer ' The Summerwind' zijn swingende voorkeur heeft.

Tegenwoordig treed Bas regelmatig op met het zes man tellende zigeuner ensemble ‘Basily' waarbij Django Reinhardt jazzstijl gespeeld wordt en nummers als Johnny is the boy for me' alsmede ‘Black Eyes' worden niet uit de weg gegaan.

Bas van Toor op de mondharmonica

Als mondharmonica spelende clown was Bas al te zien bij TROS-programma's zoals Bananasplit en met het Metrople-orkest, met Frans Bauer in Ahoy en een paar maal in t.v.-programma's bij Paul de Leeuw, op het Low lands festival, het Rijnmond Jazz Gala en onlangs in de Arena met Ben Cramer.

Bas van Toor en het zigeur ensemble Basily oftewel Bassie & Basily

Bassie & Basily

In 2002 schokten Bas en Aad van Toor heel Nederland door te verkondigen dat Bassie & Adriaan gingen stoppen gezamenlijk theatervoorstellingen en tv-produkties te maken. Aanleiding was dat Aad met pensioen wilde. Bas verklaarde echter openhartig;
‘Sorry Aad, ik ga door, ik stop niet. Ik heb namelijk nog lang geen zin om afscheid te nemen van mijn werk en tevens mijn grote hobby. Ik heb er nog veel te veel plezier in om voor publiek op te treden'. Aad zei; 'Oké, daar heb ik vrede mee maar ik stop, ik wil de tijd nemen om te gaan schrijven en reizen'.

Dus ook al zijn er nu geen voorstellingen, geen opnamen en geen optredens van het duo Bassie & Adriaan meer; het publiek hoeft Bassie niet te missen. Want Bassie blijft overal in Nederland te zien met zijn Lachspektakelshow. Ook is Bassie veel te gast bij diverse t.v. of theaterprogramma's en andere promotie's in heel Nederland. En Bas van Toor, de mondharmonica-solist, is momenteel een veel gevraagd artiest op jazz gala's, diners en andere evenementen voor mensen die van fijne muziek houden.

Ben Cramer zingt ' de clown' en Bassie is het en speelt het op de mondharmonica

Bassie en Andre Rieu Nieuw muzikaal duo?

Bassie speelde ook al met Frans Bauer ' De clown'

Kortom Bas(sie) van Toor is een rasartiest in hart en nieren.
Op de vraag ‘Wanneer stop jij nou eens?' antwoord hij;
‘Mijn grote hobby en werk is schrijven, componeren, zingen,
optreden, mondharmonica spelen en muziek maken. Kortom mensen entertainen op t.v., theater, openlucht, podium of waar dan ook.
Ik ben net een grammofoonplaat; ik ga door tot op het gaatje'.