BRAND IN HET CIRCUS 
 
Het was stil op het circus terrein. Af en toe hoorde je het gerammel van de kettingen waar de olifanten mee vast zaten of het gesnuif van een paard. Of als hij in zijn slaap gestoord werd, het zachte gegrom van een leeuw. Af en toe riep Ouwe Pierre de stalmeester luid: ‘Silence!!!’, wat stilte betekent in het Frans.
Ouwe Pierre was al heel lang in het circus en hij was meer een soort talisman. Hij was altijd in de stal te vinden. Dit is mijn wereld, zei hij altijd, mijn dieren zijn alles voor mij.
En dat was waar. Want de paarden waren altijd heel mooi gepoetst en opgetuigd als ze de piste in gingen en ook de olifanten hadden mooie zwart gelakte nagels. Pierre gebruikte hiervoor geen nagellak maar gewoon afgewerkte olie.

Ouwe Pierre had twee hobby’s en dat waren zijn dieren en lezen. Alles wat gedrukt was verslond Ouwe Pierre. Zo ook die avond dat de dieren stonden te snuiven en aan hun kettingen stonden te rukken. Ouwe Pierre stak nog eens een dikke sigaar op en verdiepte zich weer in zijn boek. Het was een spannend boek en Pierre ging helemaal op in zijn boek. En of het nu kwam door het broeierige weer of wat anders, maar Ouwe Pierre had moeite om zijn ogen open te houden. Hij zat lekker tegen een baal met strooi en zoog af en toe aan zijn sigaar. Hij was deze ochtend heel vroeg wakker geworden. Want er was een klein veulentje geboren. En dat is altijd weer een grote gebeurtenis in een circus. Iedereen was natuurlijk blij en Ouwe Pierre voelde zich de hele dag of dat hij vader geworden was. Hij kreeg nu toch wel een beetje slaap en zat lekker dromerig voor zich uit te kijken door de smalle spleetjes van zijn ogen. Hij geeuwde eens een keer, en ja hoor, dat kan iedereen overkomen: Ouwe Pierre viel in slaap. Ja dat kan natuurlijk iedereen overkomen. Maar dan moet je niet net als Ouwe Pierre een brandende sigaar in je mond hebben en in een stal zitten met allemaal brandbare spullen om je heen.

Ouwe Pierre was in slaap en het onvermijdelijke gebeurde: zijn sigaar viel uit zijn mond en belandde tussen het stro, wat meteen begon te smeulen. Even later schoten de vlammen rond ouwe Pierre omhoog. De dieren werden allemaal onrustig en maakten allemaal geluiden. De paarden hinnikten, de olifanten trompetterden en de leeuwen brulden heel luid. Daardoor schrok Ouwe Pierre wakker en zag tot zijn schrik allemaal vlammen om zich heen. Hij riep luid: ‘BRAND! BRAND!!!’
En plotseling ontwaakte het circus. Iedereen kwam in zijn pyjama of nachthemd aanlopen. De één met een emmer water, de ander probeerde met een bezem de vlammen te doven.
Anderen maakten de paarden los en weer anderen maakten de kettingen van de olifanten los. Iedereen rende als de wiedeweerga de stal uit, terwijl het dak van de staltent al in de brand stond. Er lagen wel brandslangen rond de tent, maar er kwam geen water uit.

Plotseling kwam August de clown aanlopen met aan de halsband Djala, de grootste olifant van het circus. August riep hard: ‘OPZIJ! OPZIJ!!!’ Iedereen stoof opzij. Want niemand bleef staan voor de aanstormende olifant, die nu bij de vuurhaard aangekomen was en stopte. August riep: ‘Spuiten Djala!’
En Djala spoot een dikke straal water uit zijn slurf. En toen die leeg was kwam er weer een clown met een olifant aanlopen. Ditmaal was het clown Toto met de olifant Jumbo die de lading water uit zijn slurf in de vlammen spoot. Als laatste kwam de clown Pierrot met de olifant Cisca een lading water over het vuur spuiten. En toen was de brand geblust.

Iedereen was natuurlijk erg opgelucht. Gelukkig was het die zomernacht niet koud, dus vond niemand het erg om in de openlucht te slapen. Want omdat de dieren toch wat onrustig bleven sliep al het personeel die nacht bij de dieren.
Ouwe Pierre bleef maar tegen iedereen zeggen: ‘Sorry dat ik in slaap gevallen ben. Het zal nooit meer gebeuren.’

De andere dag stond er een enorme rij mensen voor de circuskassa. Want iedereen wilde wel een optreden van die brandweerolifanten zien. En zo bleef het de gehele week.
Elke voorstelling was uitverkocht en het circus had nog nooit zo veel bezoekers in de tent gehad. En Ouwe Pierre was maar wat in zijn nopjes met de grote kist dikke sigaren die hij van de directeur kreeg. Alleen zei deze wel: ‘Pierre, hier een fijne kist sigaren, maar doe mij voortaan een plezier en rook ze wel ver van de stal op zodat je niet voor de tweede keer mijn circus in de brand steekt.’

En de olifanten?
Nou, die kregen een enorme voorraad met appels en ander lekker fruit. Dus aan het eind was iedereen blij en helemaal toen de mooie nieuwe staltent arriveerde.

® Bassie van Toor