Ischa vraagt:
In de Europa-reeks was een aflevering in Wales. En daar sprak je, zonder
enige hapering, zomaar de enorme naam
Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch uit. Hoe lang
heb je erover gedaan om dat te kunnen? Heb je er Welshe les voor gehad?

Ja, dat deed ik goed hé. Maar ik heb dan ook een talenknobbel.
Die knobbel is heel groot. Zo groot dat ik nooit een pet kan dragen want die talenknobbel zit in de weg. Ik spreek wel 80 talen, behalve betalen. Maar daar krijg ik binnenkort ook les in. Oh ja, en een cassetebandje gebruiken waar die naam door een nonnekoor op gezongen werd heeft ook wel een beetje geholpen het te omthouden.

Mario Meijer uit Winsum vraagt:
Beste Bassie, je bent vroeger – samen met Adriaan – acrobaat geweest en hebt een gooi- en smijtnummer gehad. Heb je aan deze halsbrekende toeren ook lichamelijke klachten overgehouden?

Nou wat dacht je Mario ?
Adriaan heeft 25 jaar lang met zijn voeten of met zijn hoofd op mijn hoofd gestaan (kop op kop) dus het kraakt en piept wel eens in mijn nek. Dan zijn door het vele salto en flik flak draaien mijn rechter heup en linker knie dusdanig versleten dat ze vervangen zijn door een kunstheup en een kunstknie.
Ik ben drie keer aan mijn handen (van het handstand maken) geopereerd. Heb ik in het verleden vier ribben gekneusd en één rib gebroken. Mijn rechter pols en mijn linker enkel zijn gebroken geweest. En door het acrobatisch springen ben ik ook vier keer aan een liesbreuk geopereerd.
Maar, als ik mijn leven over moest doen dan zou ik het er weer graag voorover hebben. Dus mij hoor je niet klagen hoor.
Want ik zeg maar zo: Altijd blijven lachen!!!

Xander van Riet uit Rotterdam vraagt:
In de eerste paar series draagt u een rode piekpruik, maar na een tijdje begint het steeds geler te worden en gaat het ook steeds meer naar beneden staan (zie foto's beneden). Is hier een reden voor?
Ik heb nog een vraag, uw stem is erg verandert. Als je de liedjes van de Plaaggeest vergelijkt met de liedjes van de Reis vol verrassingen.Of vergelijk de nieuwe versie van het Bakkerslied met de oude versie. Hoe komt dat?

1e vraag: Mijn zus neem ook wel eens een spoelinkje dus ik dacht, waarom ik niet.
2e vraag: Als een mens ouder wordt verandert ook zijn stem. Dus waarom zou dat bij mij anders gaan?

Jeanne Rutgers uit Berkel en Rodenrijs vraagt:
Wat vond jij leuker: Acrobaat zijn of werken als Bassie en Adriaan?

Goeie vraag van jou.
Met dat acrobatennummer werkten wij altijd voor volwassenen in hoofdzakelijk grote nightclubs in het buitenland.
Je werkte in die tijd altijd 's avonds laat en 's nachts, dus je had een heel andere dagindeling.
Daarvoor in de plaats hadden we wel weer veel tijd om overdag alles te bezoeken. Zoals naar pretparken met de kinderen of museums en andere bezienswaardigheden.
Maar acrobatiek is topsport. Dus zou ik dit nu lichaamlijk niet meer kunnen. Daarom vind ik het nu weer zo fijn om voor de jeugd te werken als Clown Bassie. Hoewel er ook wel veel ouderen naar mijn optreden komen hoor.
Dus kortom: Vroeger was de acrobatiek leuk en nu weer het clowntje spelen.

Arend Boer uit Hoek van Holland vraagt: Vindt je het leuk als mensen en kinderen zoveel van je willen weten ?
Ik kan best begrijpen dat mensen van alles van mij willen weten want ik kom tenslotte al 35 jaar bij ze over de vloer via de tv, dus je bent gewoon een hele goeie bekende voor ze. De meeste mensen denken er dan ook gewoon niet bij na en vragen alles. Als het over mijn werk gaat heb ik er geen moeite mee maar als ik denk 'dat is privé en gaat je niets aan' dan zeg ik dat ook gewoon. Meestal betreft dat vragen over mijn gezin enz. Nou jullie mogen wel weten dat ik 48 jaar heel gelukkig getrouwd ben met een hele leuke vrouw, dat ik drie leuke dochters heb en 3 lieve kleinkinderen, 24 en 19 jaar en één van 8 maanden, en dat ik in een leuk huis in Vlaardingen woon waar nooit een tv camera of fotograaf binnen komt, want de rest is privé. De enige fotograaf die bij mij geregeld binnen komt is Joop van Tellingen, maar daar ben ik dan ook al 35 jaar heel goed mee bevriend en die heeft echt geen zin om onder het eten bij mij te gaan zitten fotograferen.
Ik heb al tientallen malen het verzoek gekregen voor opnames in mijn huis en zelfs voor een 'reality-soap-serie' maar die heb ik allemaal afgeslagen want dat heeft allemaal niets met mijn vak te maken.
Kom maar gezellig naar het theater of kijk naar mij op tv.
Trouwens, mijn privé leven is niet zo heel veel opwindender als dat van jou vader. Als ik van mijn werk kom schop ik mijn schoenen uit, trek een boxershort aan met een lekker ruim overhemd en duik ik na het eten wel eens horizontaal de bank in met een goed boek of voor een tv programma, om er dan alleen nog voor het toilet en een nieuwe kop thee uit te komen.

Inge Westbroek vraagt: Je treedt nu op met Evert. Wie is dat?:
Evert is mijn schoonzoon. Hij is in 1980 getrouwd met mijn oudste dochter Liesbeth en hij werkt al bijna 30 jaar in het bedrijf.
Evert heeft begin 1979 de groenteafdeling, waar hij chef was, van de Albert Heijn in Vlaardingen vaarwel gezegd en is bij ons komen werken in de tijd van circus Bassie & Adriaan omdat hij bij mijn dochter wilde zijn. Hij heeft in de loop van de jaren alle werkzaamheden gedaan die er waren. Van bordenplakker tot in een apenpak lopen voor de series. Maar zijn belangrijkste werk was het reilen en zeilen van de Bassie & Adriaan voorstellingen. Als wij ter plaatse kwamen stond alles klaar en kon de show beginnen. Tijdens de show verzorgde hij het geluid en de rekwisieten en na afloop zorgde hij dat het hele spul weer veilig thuis kwam.
Evert werkte al heel lang bij de Lachspektakelshow, dus hij wist wel hoe het moest toen ik hem vroeg naast mij op toneel te komen staan. Hij doet het fantastisch als aangever en we hebben veel succes. We doen samen nu zo’n 200 optredens per jaar met de Bassie Lachspektakelshow.

Wim van de Burg uit Apeldoorn vraagt: Viel het je 5 jaar geleden zwaar om te stoppen met Adriaan?
Nou, Adriaan had het er al veel eerder over gehad met mij, hij wilde 10 jaar geleden al stoppen. Hij zei: ‘Een acrobaat van 60 jaar komt niet zo geloofwaardig meer over.’ Ik zei: ‘Stoppen met B & A vind ik prima, maar ik blijf wel doorgaan. Want ik vind clowntje spelen op het toneel heel leuk en voor een clown is een oudere leeftijd geen probleem.’ Adriaan zei toen: ‘Dat moet jij weten.’
Toen hebben we 8 afscheidsvoorstellingen georganiseerd in een grote sporthal in Rotterdam en binnen 4 dagen waren er al 3 shows uitverkocht. Een paar maanden later openbaarde zich bij Adriaan plotseling speekselklierkanker en moesten wij abrupt stoppen. Wij hebben de laatste show in Hellendoorn gegeven.
Het was in eerste instantie van belang dat Adriaan goed door de operatie zou komen en al het andere was bijzaak. Na een tijd, toen Adriaan goed genas, is hij in Spanje gaan wonen. Daar had hij al een poosje een mooi huis. En nu woont hij daar permanent. Hij woont vlak bij andere gepensioneerde Nederlandse artiesten zoals Koos Alberts, Ria Valk, en Corrie Konings.
Ik ben ondertussen een andere show in elkaar gaan zetten met een goochelaarster, maar dat was geen succes en daar ben ik na 17 shows mee gestopt. Toen heb ik een paar maanden in het circus van Alberto Althof gewerkt, maar die man belazerde de boel dus dat was na een paar maanden ook over.
Inmiddels had ik al wel een goed solorepertoire met Evert van den Bos opgebouwd, en kwam ik oud-collega Peter Grooney tegen. Ik heb Peter in de show gehaald en we hebben bijna 4 jaar samen gewerkt. We hebben heel veel gelachen. Peter is een goed artiest en een fijn mens en ik ben nog steeds heel goed bevriend met hem. Maar Peter kreeg het te druk met andere werkzaamheden dus ben ik verder gegaan met Evert.

Jan Lagrou uit Maassluis vraagt: Mis je Adriaan niet bij de show?
Ja in het begin bij de show natuurlijk wel. Maar ik trad toen al 10 jaar alleen op bij kermisoptredens, winkelopeningen en andere promotie werkzaamheden. Dus ik was er al wel aan gewend om veel alleen op te treden. Met de show is het geleidelijk gegaan. En nu na 5 jaar ben ik er helemaal aan gewend om met Evert te werken.

Anette van Haaften uit Haaren vraagt: Is het leuk om een beroemde BN'er te zijn?
Ach, als je veel op tv bent dan ben je al gauw een bekend gezicht. Maar dat stelt eigenlijk niks voor hoor. 30 Jaar geleden was er bij Mies Bouman eens een Koe in haar show. Op een gegeven en slecht moment deed die koe wat hij eigenlijk in de stal of op het land had moeten doen. Natuurlijk gilde iedereen van de lach want het stonk verschrikkelijk in de studio. Toen waren er de dag daarna hele verkeersopstoppingen bij dat weiland waarin die koe stond die de studio ondergekakt had. Dus bereoemdheid is betrekkelijk.
Maar meestal is het wel leuk hoor. Soms doen mensen wel eens vervelend en gek. Dan schreeuwen ze je na op straat. Maar daar reageer ik dan niet op en staan ze met hun geschreeuw natuurlijk zelf voor gek. Al hebben ze dat zelf meestal niet in de gaten. Als mensen of kinderen mij gewoon vragen of ze op de foto mogen of een handtekening kunnen krijgen is dat heel leuk en doe ik dat als ik tijd heb.
Ik heb ook altijd een stel foto's in mijn binnenzakvoor dit soort dingen.
Dus als je daar niet tegen kan, moet je geen artiest worden.

Wim van Heijst uit Amsterdam vraagt: Bassie wat vind jij de leukste T.V serie van jullie?
Ik vind de serie De diamant het leukst. Vooral die taartgooi scène vond ik super vet.

Daphne Rutters uit Nijmegen vraagt: Waarom werk jij niet meer in het circus?
Ik vind circus wel leuk maar dan moet ik meereizen in een caravan of woonwagen en daar heb ik nu geen zin meer in. Want dat heb ik genoeg gedaan in mijn leven. Nu ik weer in het theater werk ben ik elke avond thuis. En als ik b.v. twee dagen achtereen werk in Limburg of Groningen blijf ik over in het hotel.

Kees van Dongen uit Aalst vraagt: Vond je het leuk om in jullie eigen circus te werken?
Absoluut niet want je zat de hele dag opgesloten tussen de hekken, want alles in dat circus draaide om ons. Daarbij had Adriaan de dagelijkse leiding en deed ik pers en publiciteit. Moest je niet optreden dan had je wel weer wat anders te doen en ook veel opnames tussendoor. Kortom je werkte je er altijd drie slagen in het rond en had weinig tijd voor mijn kinderen.

Andries Koolhaas uit Groningen vraagt: In welke landen ben jij allemaal geweest?
Andries, je moet weten dat voordat wij als Bassie en Adriaan optraden wij al 25 jaar als acrobaten werkten in heel de wereld.
Maar ik zal proberen alle landen op te noemen waar ik geweest ben:
Brazilië (een half jaar op tournee), Spanje (in totaal 7 jaar gewoond), Amerika 30x, Thailand 5x, Australie 6x, Canada 5x, Alaska 1x, Frankrijk 10x, Mexico 1x, Engeland 10x, Schotland 1x, Ierland2x, Singapore 2x, Taiwan 1x, China 5x, Tsjechow Slowakije 1x, Griekenland 2x, Denemarken 2x, Andorra 5x, Portugal 2x en Turkije 1x.
En van de volgende landen ben ik de tel kwijt hoe vaak ik daar geweest ben: België, Duitsland, Italië, Zwitserland, Luxemburg en Oostenrijk.

Jan Vuyck uit Schiedam vraagt: Maakten jullie veel lol tijdens de opnames?
Jan dat klinkt gek maar daar was gewoon geen tijd voor, want wij werkten en werken ook nu nog met een krap budget en hebben alle TV series uit onze eigen zak betaald. Dus moet je, zoals wij altijd zeggen, 'doorrammelen' want anders kom je in tijdnood en ook in de financiële problemen. Maar 's avonds, na het werk in het hotel, haalden we meestal onze schade weer in en hadden we veel lol met de andere medewerkers.

Kees Schotman uit Zaandam vraagt: Hoe komt het dat jij zo goed mondharmonica kan spelen?
Ik was 10 jaar en de oorlog was net afgelopen toen ik bij ons in Vlaardingen in een speelgoedwinkel een mondharmonica in de etalage zag liggen. Ik nam mijn moeder mee naar die winkel en toen bleek dat hij Fl. 6,50. kostte. Mijn moeder schrok zich een ongeluk van die prijs. Mijn vader, dus ook Adriaan zijn vader, was namelijk in de oorlog weggevoerd door de Duitsers en omgekomen. Dus moest mijn moeder met twee kinderen rond zien komen van Fl. 18,00. steun per maand die zij van de staat kreeg . Dat bedrag was zelfs in die tijd heel weinig.
Maar ik mocht de mondharmonica toch van haar kopen en met een kwartje (25 cent) per week betaalde zij die af.
Zo kreeg ik mijn eerste mondharmonica; de Bravo Orchester. Veel, veel later na heel veel verdronken kippen, (Boer er ligt een kip in 't water) en veel verjaardagen met 'Lang zal ze leven' kwam ik op de mondharmonica school van The Hotcha's terecht. Daar heb ik de fijne kneepjes van het mondharmonica spelen geleerd.

Volgende keer meer antwoorden op Vragen aan Bassie.